¹ અને જયારે તેઓ યારૂશાલેમની નજદીક આવ્યા, ને જૈતુનના પહાડ પાસે બેથફાગે સુધી પહોંચ્યા, ત્યારે ઇસુએ બે શિષ્યને મોકલતાં

² કહ્યું કે, તમે સામા ગામમાં જાઓ, ને બાંધેલી એક ગધેડી તથા તેની જોડે બચ્ચું તરત દેખશો; તેઓને છોડીને મારી પાસે લાવો.

³ અને જો કોઇ તમને કંઈ કહે તો તમારે કહેવું કે, પ્રભુને તેઓનો ખપ છે, એટલે તે તેઓને લાગલો મોકલી દેશે.

⁴ હવે આ એ માટે થયું કે, ભવિષ્યવાદીએ જે કહ્યું હતું તે પુરૂં થાય કે,

⁵ સીઓનની દીકરીને એમ કહો કે, જો, તારો રાજા તારી પાસે આવે છે, તે નમ્ર છે, તથા ગધેડા પર, હા, ખોલા પર,એટલે ગધેડાના વછેરા પર, સવાર થઈને [આવે છે].

⁶ ત્યારે શિષ્યોએ જઈને ઇસુએ તેઓને ફરમાવ્યું હતું તેમ કીધું;

⁷ અને તેઓ ગધેડીને બચ્ચાં સુદ્ધાં લાવ્યા, ને પોતાના લૂગડાં તેઓ પર નાખ્યાં; અને તે તેઓ પપર સવાર થયો.

⁸ અને લોકોમાંના ઘણાખરાએ પોતાના લૂગડાં રસ્તામાં પાથર્યા, ને બીજાઓએ ઝાડો પરથી ડાળીઓ કાપીને રસ્તામાં પાથરી.

⁹ અને આગળ ચાલનાર તથા પાછળ આવનાર લોકે બૂમ પાડતાં કહ્યું કે, દાઉદના દીકરાને હોસાના, પ્રભુને નામે જે આવે છે તે અશીર્વાદિત છે; પરમ ઉંચામાં હોસાના.

¹⁰ અને તે જયારે યરૂશાલેમમાં આવ્યો ત્યારે તે આખા નગરે ખભળી ઉઠીને કહ્યું કે, એ કોણ છે?

¹¹ ત્યારે લોકે કહ્યું કે, ઇસુ ભવિષ્યવાદી જે ગાલીલના નાઝારેથનો તે એ છે.

¹² પછી ઇસુ દેવના મંદિરમાં ગયો, ને મંદિરમાં જેઓ વેચતા તથા ખરીદતા હતા, તે સર્વને તેણે કાઢી મૂક્યા; ને નાણાવટીઓના બાજટ, તથા કબૂતર વેચનારાઓના આસનો ઉંધા વાળ્યાં.

¹³ અને તેઓને કહ્યું કે, મારું ઘર પ્રાર્થનાનું ઘર કહેવાશે, એમ લખેલું છે, પણ તમે એને લૂટારાઓનું કોતર કીધું છે.

¹⁴ અને આંધળા તથા લંગડા તેની પાસે મંદિરમાં આવ્યા, ને તેણે તેઓને સાજા કીધા.

¹⁵ પણ જે ચમત્કારો તેણે કીધા, તથા જે છોકરાં મંદિરમાં મોટે ઘાંટે દાઉદના દીકરાને હોસાના કહેતાં હતાં, તેઓને જયારે મુખ્ય યાજકોએ તથા શાસ્ત્રીઓએ દીઠાં, ત્યારે તેઓ બહુ ગુસ્સે થયા.

¹⁶ અને તેને કહ્યું કે, એઓ શું કહે છે, તે તું સાંભળે છે? ત્યારે ઇસુ તેઓને કહે છે કે, હા, બાળકોના તથા ધાવણાંઓના મ્હોથી તેં સ્તુતિ પુરી કરાવી છે, એ શું તમે કદી નથી વાંચ્યું?

¹⁷ પછી તે તેઓને મૂકીને નગર બહાર બેથાનીઆમાં ગયો, ને ત્યાં તેણે વાસો કીધો.

¹⁸ હવે સવારે તે પાછો નગરમાં આવતો હતું ત્યારે ભૂખ્યો થયો.

¹⁹ અને એક અંજીરીને રસ્તાની કોરે જોઇને તે તેની પાસે આવ્યો, પણ તેના પર એકલાં પાતરાં વગર કંઈ ન મળવાથી તેણે તેને કહ્યું કે, હવેથી તારા પર કદી ફળ ન લાગો; ને એકદમ તે અંજીરી સુકાઈ ગઇ

²⁰ અને તે જોઇને શિષ્યોએ અચરત થઈને બોલ્યા કે, અંજીરી કેવી રીતે એકદમ સુકાઈ ગઇ?

²¹ ત્યારે ઇસુએ ઉત્તર દેતાં તેઓને કહ્યું કે, હું તમને ખચિત કહું છું કે, જો તમને વિશ્વાસ હોય ને સંદેહ ન લાવો તો આ અંજીરીને જે થયું તે તમે કરશો, એટલુંજ નહિ પર જો તમે આ પહાડને કહેશો કે, તું ઉંચકાઈ જા ને સમુદ્રમાં નંખા, તો તેમજ થશે.

²² અને જે કંઇ તમે વિશ્વાસ રાખીને પ્રાર્થનામાં માગશો, તે સઘળું પામશો.

²³ પછી મંદિરમાં આવીને તે બોધ કરતો હતો, એટલામાં મુખ્ય યાજકોએ તથા લોકોનાં વડીલોએ તેની પાસે આવીને કહ્યું કે, તું કયા અધિકારથી એ કામો કરે છે? ને એ અધિકાર તને કોણે આપ્યો?

²⁴ ત્યારે ઇસુએ ઉત્તર દેતાં તેઓને કહ્યું કે, હું પણ તમને એક વાત પુછીશ, તે જો તમે કહેશો તો હું કયા અધિકારીથી એ કામો કરું છું, તે પણ તમને કહીશ.

²⁵ યોહાનનું બાપ્તિસ્મા ક્યાંથી હતું? આકાશથી કે માણસોથી? ત્યારે તેઓએ માહોમાંહે વિચારીને કહ્યું, જો અપને કહીએ કે આકાશ્થીતો તે આપણને કહેશે કે, ત્યારે તમે તેના પર કેમ વિશ્વાસ કીધો નહિ?

²⁶ અને જો આપણે કહીએ કે માણસોથી, તો લોકોથી આપણે બીએ છીએ, કેમકે સહુ યોહાનને ભવિષ્યવાદી મને છે.

²⁷ પછી તેઓએ ઇસુને ઉત્તર દેતાં કહ્યું કે, અમે નથી જાણતા. તેણે પણ તેઓને કહ્યું કે, હું કયા અધિકારથી એ કામો કરૂં છું તે હું પણ તમને નથી કહેતો.

²⁸ પણ તને શું ધારો છો? એક જણને બે દીકરા હતા, ને તેણે પહેલા પાસે આવીનને કહ્યું કે, દીકરા, તું આજ દ્રાક્ષવાડીમાં જઈને કામ કર.

²⁹ ત્યારે તેણે ઉત્તર દેતાં કહ્યું કે, હું નથી જવાનો; તોપણ પછી તે પસ્તાઇને ગયો.

³⁰ અને બીજા પાસે આવીને તેણે તેમજ કહ્યું. ત્યારે તેણે ઉત્તર દેતાં કહ્યું, સાહેબ, હું જાઉં છું, તોપણ તે ગયો નહિ.

³¹ તો તે બન્નેમાંથી કોણે બાપની ઈચ્છા પ્રમાણે કીધું? તેઓ કહે છે કે, પહેલાએ;ઇસુ તેઓને કહે છે કે, હું તમને ખચિત કહું છું કે, દાણીઓ તથા કસબેણો તમારી અગાઉ દેવના રાજ્યમાં જાય છે.

³² કેમકે યોહાન ન્યાયને માર્ગે તમારી પાસે આવ્યો, તોપણ તમે તેના ઉપર વિશ્વાસ ન કીધો,; પણ દાણીઓએ તથા કસબેણોએ તેના પર વિશ્વાસ કીધો; ને એ જોયા પછી પણ તમે પસ્તાવો કીધો નહિ કે તમે તેના પર વિશ્વાસ કરો.

³³ એક બીજું દૃષ્ટાંત સાંભળો, એક ઘરઘણી હતો જેણે દ્રાક્ષવાડી રોપી, ને તેની આસપાસ વાડ કીધી, ને તેમાં દ્રાક્ષકુંડ ખોદ્યો, ને બુરૂજ બનાવ્યો, ને ખેડુતોને તે ઇજારે આપી, ને પરદેશ ગયો.

³⁴ અને ફળની ઋતુ પાસે આવી ત્યારે તેણે ફળ લેવા સારૂ પોતાના ચાકરોને તે ખેડુતોની પાસે મોકલ્યા.

³⁵ ત્યારે ખેડૂતોએ તેના ચાકરોને પકડીને એકને માર્યો, ને બીજાને મારી નાખ્યો, ને ત્રીજાને પત્થરે માર્યો.

³⁶ વળી તેણે પહેલાં કરતાં વધારે બીજા ચાકરોને બોલ્યા, પણ તેઓએ તેઓને તેમજ કીધું.

³⁷ પણ પાછળથી તેણે પોતાના દીકરાને તેઓની પાસે મોકલતાં કહ્યું કે, તેઓ મારા દીકરાની અદબ રાખશે.

³⁸ પણ ખેડૂતોએ દીકરાને જોઇને મહોમાંહે કહ્યું કે, એ તો વારસ છે, ચાલો, આપણે એને મારી નાખીએ, ને એનો વારસો લઈએ.

³⁹ ત્યારે તેઓએ તેને પકડ્યો, ને દ્રાક્ષવાડીમાંથી બહાર કાઢીને મારી નાખ્યો.

⁴⁰ એ માટે જયારે દ્રાક્ષવાડીનો ઘણી આવશે ત્યારે એ ખેડુતોને તે શું કરશે?

⁴¹ તેઓ તેને કહે છે કે, તે દુષ્ટોનો પુરો નાશ તે કરશે; ને બીજા ખેડુતો જેઓ ઋતુએ ફળો તેણે પહોંચાડશે, તેઓને દ્રાક્ષવાડી ઇજારે આપશે.

⁴² ઇસુ તેઓને કહે છે કે, જે પત્થરનો નકાર ઘર બાંધનારાઓએ કીધી, તેજ ખૂણાનો મુખ્ય પત્થર થયો. એ પ્રભુથી બન્યું, ને આપણી નજરમાં આશ્ચર્યકારક છે, એ શું તમે શાસ્ત્રમાં કદી નથી વાંચ્યું?

⁴³ એ માટે હું તમને કહું છું કે, દેવનું રાજ્ય તમારી પાસેથી લઇ લેવાશે, ને જે પ્રજા તેનાં ફળ આપશે, તેઓને અપાશે.

⁴⁴ અને આ પત્થર પર જે પડશે, તેના ટુકડે ટુકડા થઇ જશે, પણ જે પર તે પડશે, તે તેનો ભુકો કરી નાખશે.

⁴⁵ અને મુખ્ય યાજકોએ તથા ફરોશીઓએ તેના દૃષ્ટાંતો સંભાળીને જાણ્યું કે તે અમારા સંબંધી કહે છે.

⁴⁶ પણ જયારે તેઓએ તેને પકડવાને કોશિશ કીધી ત્યારે લોકોથી તેઓ બીધા, કેમકે લોકો તેને ભવિષ્યવાદી માનતા હતા.