2 અને દાનના કુળનો સોરાહનો રહેવાસી માનોઆહ નામે એક માણસ હતો; ને તેની સ્ત્રી વાંઝણી હતી, ને તેને પેટે ફરજન થતાં નહોતા.

3 અને યહોવાહના દૂતે તે સ્ત્રીને દર્શન દઈને તેને કહ્યું, જો, તું તો વાંઝણી છે, ને તને ફરજન થતાં નથી; પણ હવે તને હમેલ રહેશે, ને પુત્રનો પ્રસવ થશે.

4 માટે કૃપા કરીને તું સાવધાન રહેજે, દ્રાક્ષરસ કે મધ પીશ નહિ, ને કંઈ અશુદ્ધ વસ્તુ ખાઈશ નહિ;

5 કેમકે, જો, તને હમેલ રહેશે, ને પુત્રનો પ્રસવ થશે; ને અસ્ત્રો તેના માથા પર કદી ન ફરે; કેમકે તે છોકરો ગર્ભસ્થાનમાંથી દેવને સારૂ નાઝીરી થશે; ને તે પલિસ્તીઓના હાથમાંથી ઇસ્રાએલને ઉગારવા માંડશે.

6 પછી તે સ્ત્રીએ આવીને પોતાના ભરતારને કહ્યું કે, દેવનો એક માણસ મારી પાસે આવ્યો હતો, ને તેનું મુખ દેવના દૂતના મુખ જેવું, ઘણું ભયંકર હતું; ને તે ક્યાંથી આવ્યો એ મેં પૂછ્યું નહિ, ને તેણે પણ પોતાનું નામ મને કહ્યું નહિ;

7 પણ તેણે મને કહ્યું, જો, તમે હમેલ રહેશે, ને પુત્રનો પ્રસવ થશે, ને હવે તું દ્રાક્ષરસ કે મધ પીશ મા, ને કંઈ અશુદ્ધ વસ્તુ ખાઈશ મા; કેમકે તે છોકરો ગર્ભસ્થાનમાંથી માંડીને તેના મરણના દિવસ સુધી દેવને સારૂ નાઝીરી થશે.

8 ત્યારે માનોઆહે યહોવાહ્હની વિનંતી કરીને કહ્યું, હે પ્રભુ, કૃપા કરીને, દેવના જે માણસને તેં મોકલ્યો હતો તે ફરી અમારી પાસે આવે, ને જે છોકરો અમને જન્મશે તેને અમારે શું કરવું તે અમને શિખવે.

9 અને દેવે માનોઆહની વિનંતી સાંભળી; ને તે સ્ત્રી ખેતરમાં બેઠી હતી, ત્યારે દેવનો દૂત ફરી તેની પાસે આવ્યો; પણ તેનો ભરતાર માનોઆહ તેની પાસે ન હતો.

10 અને તે સ્ત્રીએ ઉતાવળે દોડી જઈને પોતાના ભરતારને ખબર આપતાં કહ્યું કે, જો, જે માણસ તે દિવસે મારી પાસે આવ્યો હતો, તેણે [પાછું] મને દર્શન દીધું છે.

11 અને માનોઆહ ઉઠ્યો, ને પોતાની સ્ત્રીની પાછળ ચાલ્યો, અને તે માણસની પાસે આવીને, તેણે તેને કહ્યું, જે માણસે આ સ્ત્રીની સાથે વાત કરી હતી તે શું તું છે? ને તેણે કહ્યું, હું છું.

12 અને માનોઆહે કહ્યું, હવે તારા વચન ફળિભૂત થાઓ; તે છોકરાની વ્યવસ્થા તથા કામ કેવા થશે?

13 અને યહોવાહના દૂતે માનોઆહને કહ્યું, મેં આ સ્ત્રીને જે સર્વ કહ્યું છે તે વિષે તેણે સંભાળ રાખવી.

14 દ્રાક્ષનું બનેલું કંઈ પણ તે ન ખાય, ને દ્રાક્ષરસ કે મધ ન પીએ, ને એકીન અશુદ્ધ વસ્તુ ન ખાય; મેં જે આજ્ઞા તેને આપી છે તે સર્વ તે પાળે.

15 અને માનોઆહે યહોવાહના દૂતને કહ્યું, કૃપા કરીને, એક બકરીનું બચ્ચું તારે સારૂ અમે રાંધીએ, ત્યાં લગી તું અમારી ખાતર થોભ.

16 અને યહોવાહના દૂતે માનોઆહને કહ્યું, જો તું મને રોકી રાખીશ, તો પણ તારી રોટલી હું ખાઈશ નહિ; ને જો તું દહનીયાર્પણ તૈયાર કરે, તો તારે તે યહોવાહને ચઢાવવું જોઈએ. કેમકે માનોઆહ જાણતો ન હતો કે તે યહોવાહનો દૂત છે.

17 અને માનોઆહે યહોવાહના દૂતને કહ્યું, તારૂં નામ શું છે, કે તારા વચન ફળે ત્યારે અમે તારૂં સન્માન કરીએ?

18 ને યહોવાહના દૂતે તેને કહ્યું, તું મારૂં નામ કેમ પુછે છે, કેમકે તે આશ્ચર્ય છે?

19 ત્યારે માનોઆહે બકરીનું બચ્ચું ખાદ્યાર્પણ સાથે લઈને ખડક પર યહોવાહની આગળ ચઢાવ્યું; ને માનોઆહના તથા તેના સ્ત્રીના દેખતા, [દૂતે] આશ્ચર્યકૃત્ય કર્યું.

20 કેમકે અગ્નિની જ્વાળા વેદી પરથી આકાશની ગમ ચઢી, ને માનોઆહ તથા તેની સ્ત્રી તે જોઈ રહ્યાં; ને તેઓ ભૂમિ પર ઉંધા પડ્યા.

21 પણ યહોવાહના દૂતે માનોઆહને તથા તેની સ્ત્રીને ફરી દર્શન દીધું નહિ. ત્યારે માનોઆહે જાણ્યું, કે તે યહોવાહનો દૂત હતો.

22 અને માનોઆહે પોતાની સ્ત્રીને કહ્યું, આપણે દેવને દીઠો છે, માટે આપણે નિશ્ચય મરી જઈશું.

23 પણ તેની સ્ત્રીએ તેને કહ્યું, જો યહોવાહ આપણે મારી નાખવા ચાહતો હોત, તો આપણા હાથથી દહનીયાર્પણ તથા ખાદ્યાર્પણ ન લેત, ને તે આપણે આ સઘળી બાબતો ન જણાવાત, ને આ વખતે આના જેવી વાતો આપણને ન કહેત.

24 અને તે સ્ત્રીને દીકરો સાંપડ્યો, ને તેણીએ તેનો નામ શામશૂન પાડ્યું; ને તે છોકરો મોટો થયો; ને યહોવાહે તેને આશીર્વાદ આપ્યો.

25 અને સોરાહ તથા એશ્તાઓલની વચ્ચે, માહનેહ-દાનમાં, યહોવાહનો આત્મા તેને પ્રેરણા કરવા લાગ્યો.