¹ અને એ વાતો પછી એમ થયું કે કોઇએ યુસફને કહ્યું, જો, તારો બાપ માંદો પડ્યો છે. અને તે પોતાનો બે દીકરો મનાશ્શેહને તથા એફ્રાઈમને સાથે લઈને ગયો.

² અને કોઇએ યાકૂબને ખબર આપી કે, જુઓ, તારો દીકરો યુસફ તારી પાસે આવે છે; ને ઇસ્રાએલ હોશિયાર થઈને પલંગ પર બેઠો.

³ અને યાકૂબે યુસફને કહ્યું, કનાન દેશના લુઝમાં સર્વસમર્થ દેવે મને દર્શન આપીને આશીર્વાદ દીધો છે.

⁴ અને તેણે કહ્યું, જુઓ, હું તને સફળ કરીશ, ને તને વધારીશ, ને તારાથી લોકોનો સમુદાય ઉત્પન્ન કરીશ, ને તારા પછી તારા વંશને સદાકાળના વતનને સારૂ આપીશ.

⁵ અને હવે મિસર દેશમાં તારી પાસે મારા આવ્યા પહેલાં તારા જે બે દીકરા તને મિસર દેશમાં થયા, એટલે એફ્રાઈમ તથા મનાશ્શેહ તેઓ મારા છે; રેઉબેન તથા શિમઓનની પેઠે તેઓ મારા થશે.

⁶ ને તેઓ પછી તારા સંતાન જે તારાથી થશે તેઓ તારાં થશે; ને તેઓના ભાઇઓની નામ પ્રમાણે તેઓનાં નામ તેઓના વતનમાં કહેવાશે.

⁷ અને હું તો પદ્દાનથી આવતો હતો ત્યારે એફ્રાથ પહોંચવાને થોડી વાટ બાકી હતી એટલે રાહેલ મારી પાસે માર્ગમાં કનાન દેશમાં મારી ગઇ; ને ત્યાં એફ્રાથના એટલે બેથલેહેમના માર્ગમાં મેં તેને દાટી.

⁸ અને ઇસ્રાએલ યુસફના દીકરાઓને જોઇને બોલ્યો, આ કોણ છે?

⁹ અને યુસફે પોતાના બાપને કહ્યું, એ મારા દીકરા છે, જે દેવે મને હિયાં આપ્યાં છે. અને તેણે કહ્યું, તેઓને મારી પાસે લાવ, કે હું તેઓને આશીર્વાદ દઉં.

¹⁰ હવે ઇસ્રાએલની આંખો ઘડપણને લીધે ઝાંખી પડી હતી; તેને સુઝતું ન હતું; ને તે તેઓને તેની પાસે લાવ્યો; ને તેણે તેઓને ચુમ્યા, ને તેઓને કોટે વળગાડ્યા.

¹¹ અને ઇસ્રાએલે યુસફને કહ્યું, હું તારૂં મુખ જોઇશ, એમ હું ધારતો ન હતો, ને જુઓ, દેવે તારા સંતાન પણ મને દેખાડ્યાં છે.

¹² અને યુસફે પોતાના ઘૂંટણો વચ્ચેથી તેઓને કાઢ્યા, ને ભૂમિ લગી વાંકો વળીને નમ્યો.

¹³ અને યુસફ તે બન્નેને લીધા, પોતાનને જમણે હાથે એફ્રાઈમને ઇસ્રાએલના ડાબા હાથની સામે, ને પોતાના ડાબે હાથે મનાશ્શેહને ઇસ્રાએલના જમણા હાથની સામે, ને એમ તેઓને તેની પાસે લાવ્યા.

¹⁴ અને ઇસ્રાએલે પોતાનો જમણો હાથ લાંબો કરીને એફ્રાઈમ જે નાનો હાથો તેના પર મૂક્યો, ને પોતાના ડાબો હાથ મનાશ્શેહના માથા પર મૂક્યો; તેણે જાણીજોઇને પોતાના હાથ એમ મૂક્યા; કેમકે મનાશ્શેહ જ્યેષ્ઠ હતો.

¹⁵ અને તેણે યુસફને આશીર્વાદ દીધો, ને કહ્યું, દેવ જેની આગળ મારા પિતૃઓ ઇબ્રાહીમ તથા ઇસ્હાક ચાલ્યા, જે દેવે મારા આખા આયુષ્યમાં મને પર્યત પાળ્યો,

¹⁶ જે દૂતે મને સર્વ ભુંડાઇ થી બચાવ્યો છે, તે આ છોકરાંઓને આશીર્વાદ આપો, ને તેઓ પર મારા નામ તથા મારા પિતૃઓ ઇબ્રાહિમનું તથા ઇસ્હાકનું નામ મૂકો, ને તેઓ પૃથ્વીમાં વધીને સમુદાય થાઓ.

¹⁷ અને યુસફે જોયું કે એના બાપે જમણો હાથ એફ્રાઈમના માથા પર મૂક્યો, ત્યારે તેને તે ખોટું લાગ્યું; ને એફ્રાઈમના માથા પરથી મનાશ્શેહના માથા પર મૂકવાને તેણે પોતાના બાપનો હાથ ઉપાડ્યો.

¹⁸ અને યુસફે પોતાના બાપને કહ્યું, મારા પિતા, એમ નહિ, કેમકે આ જ્યેષ્ઠ છે, એના માથા પર તારો જમણો હાથ મૂક.

¹⁹ અને તેના બાપે એમ કરવાની ના પાડી, અને બોલ્યો, હું જાણું છું, મારા દીકરા, હું જાણું છું, તે પણ એક પ્રજા થશે, ને તે પણ મોટો થશે; પણ તેના નાના ભાઇ તો તેના કરતાં મોટો થશે; ને તેનાં સંતાન અતિ બહોળી દેશજાતિ થશે.

²⁰ અને તે દહાડે તે તેઓને આશીર્વાદ આપતાં બોલ્યો, ઇસ્રાએલપુત્રો તારૂં નામ લઈને એક બીજાને આશીર્વાદ દેશે, ને કહેશે, એફ્રાઈમ તથા મનાશ્શેહ સરખો દેવ તને કરે; ને તેણે એફ્રાઈમને મનાશ્શેહથી પહેલો મૂક્યો.

²¹ અને ઇસ્રાએલે યુસફને કહ્યું, જુઓ, હું મરૂં છું; પણ દેવ તમારી સાથે રહેશે, ને તમને તમારા પિતૃઓના દેશમાં પાછા લાવશે.

²² અને મેં તને તારા ભાઈઓ કરતાં એક ભાગ વધારે આપ્યો છે, જે મેં પોતાની તરવારથી તથા પોતાના ધનુષ્યથી અમોરીઓના હાથમાંથી લીધો હતો.