¹ અને યાકૂબ ચાલતો થયો, ને દેવના દૂતો તેને મળ્યાં.

² અને યાકૂબ તેઓને જોઇને બોલ્યો, કે આ તો દેવનું સૈન્ય છે; અને તેણે તે જગ્યાનું નામ માહનાઈમ પાડ્યું.

³ અને યાકૂબે પોતાની આગળ સેઈર દેશ જે અદોમની ભૂમિ છે, ત્યાં તેના ભાઈ એસાવની પાસે ખેપિયાઓને મોકલ્યા.

⁴ અને તેણે તેઓને આજ્ઞા આપી કે, મારા મુરબ્બી એસાવને તમે એમ કહેજો કે, તારો સેવક યાકૂબ એમ કહે છે કે, મેં લાબાનને ત્યાં વાસો કીધો, ને અત્યાર સુધી રહ્યા છું.

⁵ અને મારી પાસે ઢોર તથા ગધેડાં તથા ઘેંટા બકરાં તથાં દાસ તથા દાસીઓ છે; ને હું તારી નજરમાં કૃપા પામું, માટે મેં મારા મુરબ્બીને ખબર આપવાને માણસો મોકલ્યો છે.

⁶ અને ખેપિયાઓએ યાકૂબની પાસે પાછા આવીને કહ્યું, અમે તારા ભાઈ એસાવની પાસે જઈ આવ્યા, ને વળી તને મળવાને આવે છે, ને તેની સાથે ચારસે માણસ છે.

⁷ અને યાકૂબ બહુ બીધો ને ગભરાયો, ને તેણે પોતાની સાથેના લોકોને તથા બકરાને તથા ઢોરને તથા ઊંટોને જૂદા પાડીને બે ટોળા કીધાં.

⁸ અને તેણે કહ્યું, જો એસાવ એક ટોળા પાસે આવીને તેને મારે, તો બાકી રહેલું ટોળા બચશે.

⁹ અને યાકૂબે કહ્યું, ઓ યહોવાહ, મારા બાપ ઈબ્રાહીમના દેવ, તથા મારા બાપ ઇસ્હાકના દેવ, તે મને કહ્યું હતું કે, તું પોતાને દેશ તથા પોતાનાં સગાની પાસે પાછો જા, ને હું તારું ભલું કરીશ;

¹⁰ જે સર્વ સત્યતા તે તારા દાસ તરફ દેખાડી છે, તેને હું લાયકજ નથી; કેમકે હું કેવળ મારી લાકડી લઈને આ યરદન નદી પાર ઉતાર્યો હતો, ને હવે મારે બે ટોળા થયા છે.

¹¹ અને મારા ભાઈના હાથથી એટલે એસાવના હાથથી બચાવજે, કેમકે હું તેનાથી બીહું છું, રખે તે આવીને મને તથા મારા દીકરાઓને તેઓની માઓ સુદ્ધાં મારી નાખે.

¹² પણ તે તો કહ્યું હતું કે, ખચિત હું તારું ભલું કરીશ, તે સમુદ્રના કાંઠીને રેતી જે અતિ ઘણી હોવાથી ગણાય નહિ, તેના જેવા હું તારો વંશ કરીશ.

¹³ અને તેણે તેજ રાત્રે ત્યાં ઉતારો કીધો, ને જે તેનું હતું તેમાંથી તેણે તેના ભાઈ એસાવને ભેંટ કરવા સારૂ લીધું;

¹⁴ એટલે બસેં બકરી, તથા વીસ બકરા, ને બસેં ઘેટી તથા વીસ ઘેટા,

¹⁵ ત્રીસ દુઝણી ઉંટડી તેઓનાં બચ્ચાં સુદ્ધાં, તથા ચાળીસ ગાય તથા દસ ગોધા, ને વીસ ગધેડી તથા તેઓના દસ વછેરા.

¹⁶ એ સર્વના જુદાં જુદાં ટોળા કરીને તેણે તેના દાસોના હાથમાં સોંપ્યાં, અને તેના દાસોને કહ્યું, તમે મારી આગળ પાર ઉતરો, ને ટોળાઓની વચ્ચે અંતર રાખો.

¹⁷ અને તેણે પહેલાને એ આજ્ઞા આપી કે, મારો ભાઈ એસાવ તને મળશે, ને તને પૂછશે કે, તું કોનો છે? ને ક્યાં જાય છે? ને આ જે તારી આગળ ચાલે છે તે કોનાં છે?

¹⁸ ત્યારે તું કહેજે, એ તારા દાસ યાકૂબનાં છે, એ મારી મુરબ્બી એસાવની પાસે મોકલેલી ભેંટ છે, ને જુઓ, તે પોતે પણ અમારી પછવાડે આવે છે.

¹⁹ અને તેણે બીજાને તથા ત્રીજાને તથ્હા જેઓ ટોળાંની પાછા જતાં હતાં તે સર્વને આજ્ઞા આપીને કહ્યું કે, જયારે તમે એસાવને મળો ત્યારે એજ પ્રમાણે કહેજો.

²⁰ અને તમે કહેજો, જો, તારો દાસ યાકૂબ અમારી પછવાડે આવે છે. કેમકે તેણે કહ્યું, જે ભેંટ મારી આગળ જાય છે, તેથી હું તેનું મન ટાઢું પાડીશ, પછી તેનું મુખ જોઇશ; કદાચિત તે મારો અંગીકાર કરશે.

²¹ અને ભેંટ તેની આગળ પાર ગઈ, ને તેણે પોતે તે રાત્રે પોતાના સંઘમાં ઉતારો કીધો.

²² અને રાત્રે તે ઉઠ્યો, ને પોતાની બે બાયડીઓ તથા પોતાની બે દાસીઓ તથા પોતાના અગિયાર દીકરાઓને લઈને યાબ્બોકની પાર ઉતર્યો.

²³ અને તેણે તેઓને લઈને તેઓને નદીની પાર મોકલ્યા, તથા જે સર્વ તેનાં હતાં તેઓને પણ મોકલ્યાં.

²⁴ અને યાકૂબ એકલો રહી ગયો. અને અરુણોદય લગી, એક પુરુષે તેની સાથે મલયુદ્ધ કીધું.

²⁵ અને જયારે તેણે જોયું કે તે તેને ઝીત્યો નહિ, ત્યારે તે તેની જાંગના સાંઘાને અડક્યો; ને તેની સાથે મલયુદ્ધ કરતા કરતા યાકૂબની જાંગનો સાંઘો મોચાઈ ગયો.

²⁶ અને તે બોલ્યો અરુણોદય થાય છે એ માટે મને જવા દે, ને તેને કહ્યું, તું મને આશીર્વાદ દે, નહિ તો હું તને જવા દેવાનો નથી.

²⁷ અને તેણે તેને કહ્યું, તારું નામ શું? ને તેણે કહ્યું, યાકૂબ.

²⁸ અને તે બોલ્યો, હવેથી તારું નામ યાકૂબ નહિ, પણ ઇસ્રાએલ કહેવાશે; કેમકે દેવની તથા માણસોની સાથે તે યુદ્ધ કીધું છે, ને જય પામ્યો છે.

²⁹ અને યાકૂબે તેને પૂછતાં કહ્યું કે, કૃપા કરી તું તારું નામ મને કહે. અને તેને કહ્યું, મારું નામ તું શા માટે પૂછે છે? ને તેણે તેને આશીર્વાદ દીધો.

³⁰ અને યાકૂબે તે જગ્યાનું નામ પનીએલ પાડ્યું; કેમકે તેણે કહ્યું કે, મેં દેવને મ્હોડેમ્હોડ દીઠો છે, તો પણ મારો જીવ બચ્યો છે.

³¹ અને પનૂએલની પાર જતાં તેના પર સૂર્ય ઉગ્યો, ને તે જાંગે લંગડો લંગડો ચાલ્યો.

³² એ માટે ઇસ્રાએલપુત્રો આજ લગી જાંગના સાંઘા પરનો સ્નાયુ ખાતા નથી; કેમકે તે યાકૂબની જાંગના સાંઘા પરના સ્નાયુને અડક્યો હતો.