¹ હવે સહુથી પહેલાં હું એવો બોધ કરું છું કે, વિનંતીઓ, પ્રાર્થનાઓ, અરજીઓ તથા ઉપકારસ્તુતિઓ, સઘળાં સારૂ કરાય.

² રાજાઓને સારૂ તથા જેઓ અધિકારમાં છે તેઓ સર્વને સારૂ, એ માટે કે આપણે પુરી સુભક્તિમાં તથા ગંભીરપણામાં, શાંત તથા સ્વસ્થ રીતે જીવનના દહાડા કાઢીએ.

³ કેમકે દેવ આપણા તારનારની આગળ એ સારૂં તથા લાયક છે.

⁴ તે ઈચ્છે છે કે સઘળાં માણસ તારણ પામે, ને સત્યના પુરા જ્ઞાનમાં આવે.

⁵ કેમકે એક દેવ છે ને દેવનો તથા માણસોનો એક મધ્યસ્થ પણ છે, એટલે ખ્રીસ્ત ઇસુ પોતે માણસ,

⁶ જેણે સઘળાંને સારૂ પોતાને ખંડણીરૂપે આપ્યો, જેની શાહેદી યોગ્ય પ્રસંગે [આપવામાં આવશે].

⁷ એને સારૂ હું હલકારો તથા પ્રેરિત (હું સાચું બોલું છું, જુઠું બોલતો નથી), ને વિશ્વાસમાં તથા સત્યમાં વિદેશીઓને શિખવનાર ઠરાવાયો છું.

⁸ એ માટે મારી ઈચ્છા છે કે, પુરુષો સર્વ જગ્યામાં રીસ તથા વિવાદ વિના શુદ્ધ હાથો ઉઠાવીને પ્રાર્થના કરે.

⁹ તે પ્રમાણે સ્ત્રીઓ પણ શોભતાં વસ્ત્રથી લાજ તથા સુબુદ્ધિ સહિત પોતાને સણગારે, ગુંથેલા બાલથી તથા સોનું કે મોતી, કે મૂલ્યવાન વસ્ત્રથી નહિ,

¹⁰ પણ દેવની ભક્તિ કબૂલ કરનારી સ્ત્રીને જે શોભે છે તેથી, એટલે સારાં કામથી [પોતાને સણગારે].

¹¹ સ્ત્રીને પુરા આધીનપણાથી છાની રહીને શિખવું.

¹² પણ ઉપદેશ કરવાની, કે પુરુષ પર અધિકાર ચલાવવાની હું સ્ત્રીને રજા આપતો નથી, પણ તેણીએ છાનાપણામાં રહેવું.

¹³ કેમકે આદમ પહેલાં ઉત્પન્ન થયો, પછી હવા.

¹⁴ અને આદમ છેતરાયો નહિ, પણ સ્ત્રી છેતરાઈને ઉલ્લંઘનમાં પડી.

¹⁵ તોપણ જો તે સુબુદ્ધિ સહિત વિશ્વાસ તથા પ્રેમ તથા પવિત્રાઈમાં રહે, તો તે જણવાથી તરશે.