¹ દેવ આપણા તારનારના તથા ખ્રીસ્ત ઇસુ જે આપની આશા, તેની આજ્ઞા પ્રમાણે થએલો ખ્રીસ્ત ઇસુનો પ્રેરિત પાઉલ,

² વિશ્વાસમાં પોતાના ખરા દીકરા તીમોથીને [લખે છે]; દેવ આપણા બાપથી તથા ખ્રીસ્ત ઇસુ આપણા પ્રભુથી કૃપા, દયા તથા શાંતિ થાઓ.

³ જેમ માકેદોન્યામાં જતાં મેં તને વિનંતી કીધી કે, તું એફેસસમાં રહીને કેટલાએકને અજ્ઞા કર કે, તેઓ બીજો ઉપદેશ ન કરે,

⁴ ને કહાણીઓ તથા અપાર વંશાવળીઓ પર ચિત્ત ન રાખે, એવી વાતો તો તકરાર ઉપજાવે છે, પણ દેવનો જે કારભાર વિશ્વાસમાં છે તેણે અનુકુળ નથી [તેમ ફરી કહું છું].

⁵ આજ્ઞાનો મુખ્યાર્થ તો શુદ્ધ હૃદયથી તથા સારા અંતઃકારણથી તથા ઢોંગરહિત વિશ્વાસથી પ્રીતિ છે.

⁶ તેઓથી કેટલાએક ચુકીને વ્યર્થ વાત બોલવાની ભણી ફરી ગયા છે,

⁷ તેઓ નિયમશાસ્ત્રના ઉપદેશક થવા ચાહે છે, પણ પોતે શું કહે છે અથવા જે વિષે તેઓ ખાતરી બોલે છે તે તેઓ સમજતી નથી.

⁸ પણ અમને માલમ છે કે નિયમ સારો છે, જો કોઈ તેનો વહીવટ યોગ્ય રીતે કરે તો;

⁹ એવું જાણીને કે, નિયમ ન્યાયીને લાગતો નથી, પણ અનીતિવંતો તથા સ્વચ્છંદીઓને લાગે છે, અભક્ત તથા પાપીઓને, અશુદ્ધ તથા અમંગળોને, બાપ મારનારા તથા મા મારનારાઓને, મનુષ્યઘાતકોને,

¹⁰ વ્યભિચારીઓને, પુંમૈથુનીઓને , માણસને ચોરનારાઓને, જુઠાઓને તથા જુઠા સમ ખાનારાઓને લાગે છે; ને શુદ્ધ ઉપદેશને જો કંઈ બીજું ઉલટું હોય તો તેને પણ લાગે છે;

¹¹ સ્તુતિવાન દેવના મહિમાની સુવાર્તા જે મને સોંપાયેલી તે પ્રમાણે છે.

¹² અને મને સામર્થ્ય આપનાર આપણા પ્રભુ ખ્રીસ્ત ઇસુનો ઉપકાર હું માનું છું, કેમકે તેણે મને વિશ્વાસુ ગણીને સેવામાં રાખ્યો;

¹³ હું પહેલાં દુર્ભાષણ કરનાર તથા સતાવનાર તથા નિંદક હતો, તોપણ હું દયા પામ્યો, કારણ કે મેં અજ્ઞાનથી અવિશ્વાસમાં તે કીધું;

¹⁴ ને ખ્રીસ્ત ઇસુ પરના વિશ્વાસ તથા પ્રેમ સુદ્ધાં આપણા પ્રભુની કૃપા અતિ ઘણી થઇ.

¹⁵ અ વાત વિશ્વાસુ તથા સંપૂર્ણ અંગીકાર કરવા યોગ્ય છે કે, ખ્રીસ્ત ઇસુ પાપીઓને તારવારને જગતમાં આવ્યો, તેઓમાં હું મુખ્ય છું;

¹⁶ પરંતુ હું એ સારૂ દયા પામ્યો કે, ઇસુ ખ્રીસ્ત પ્રથમ મારામાં પોતાની પુરી સહનશીલતા દેખાડે, એવી કે જેઓ અનંત જીવનને સારૂ તેના પર વિશ્વાસ કરવાના તેઓને હું નમુનારૂપ થાઉં.

¹⁷ જે સનાતન યુગોનો રાજા, અવિનાશી, અદૃશ્ય તથા એકલો દેવ, તેને સદા સર્વકાળ સુધી માન તથા મહિમા થાઓ. આમેન.

¹⁸ ઓ દીકરા તીમોથી, તારા વિષે અગાઉ થએલા ભવિષ્યવાદો પ્રમાણે, આ અજ્ઞા હું તને આપું છું, કે તે ભવિષ્યવાદોથી તું સારી લડાઈ લડે;

¹⁹ ને વિશ્વાસ તથા સારૂં અંતઃકરણ રાખે, જેને કેટલાએકે મુકી દઈને વિશ્વાસ વિષેનું વહાણ ભાંગી નાખ્યું;

²⁰ તેઓમાંના હુમનાય તથા આલેકસાંદર છે; તેઓને શેતાનને એ સારૂ સોંપ્યાં કે, તેઓ દુર્ભાષણ ન કરવાનું શિખે.