² પણ જો કોઇ એમ વિચારે છે કે હું કંઈ જાણું છું, તો જેમ જાણવું જોઈએ તેમ તે હજી કંઈ જાણતો નથી.

³ પણ જો કોઇ દેવ પર પ્રીતિ કરે છે, તો તે એનાથી જણાએલો છે.

⁴ તો મૂર્તિઓના નૈવેદ ખાવા વિષે, આપણે જાણીએ છીએ કે જગતમાં મૂર્તિ કંઇ નથી; ને એક વિના બીજો કોઇ દેવ નથી.

⁵ કેમકે આકાશમાં કે પૃથ્વી પર જો કે કહેવાએલા દેવો છે (જેમ એવા ઘણા દેવો તથા પ્રભુઓ છે તેમ);

⁶ તોપણ આપણે એક દેવ એટલે બાપ છે, જેનાથી સર્વ છે; ને આપણે તેને સારૂ છીએ; ને એક પ્રભુ એટલે ઇસુ ખ્રીસ્ત છે, જેને આસરે સર્વ છે, ને આપણે પણ તેને આસરે છીએ.

⁷ પણ સર્વમાં એ જ્ઞાન નથી, પણ કેટલાએક, મૂર્તિ કંઈ છે, એવું ધારીને હજી સુધી મૂર્તિઓનું નૈવેદ ખાય છે; ને તેઓનું અંતઃકરણ અબળ છતાં મલિન થાય છે.

⁸ પણ ખાવાનાથી આપણે દેવને માન્ય થતા નથી; કેમકે જો ખાઈએ તો આપણે વધારે સારા નથી, ને નહિ ખાઈએ તો વધારે ખરાબ નથી.

⁹ પણ સાવધાન રહો, રખે આ તમારો અધિકાર અબળોને ઠોકરનું કારણ થાય.

¹⁰ કેમકે તને જ્ઞાન છતાં, જો કોઇ મૂર્તિના મંદિરમાં તને બેઠેલો જુએ, તો શું તે અબળ છતાં, તેનું અંતઃકરણ મૂર્તિઓનું નૈવેદ ખાવાને હિમ્મતવાન ન થશે?

¹¹ અને તારો અબળ ભાઇ જેને લીધે ખ્રીસ્ત મુઓ તેનો નાશ તારા જ્ઞાનથી થશે.

¹² પણ ભાઈઓને ઉલટું પાપ કરીને તથા તેઓનાં અબળ અંતઃકરણને ઘાએલ કરીને, તમે ખ્રીસ્તને ઉલટું પાપ કરો છો.

¹³ એ માટે જો ખાવાનું માં ભાઇને ઠોકર ખવડાવે, તો હું કદીજ માંસ ન ખાઉં, રખે મારા ભાઇને ઠોકર ખવડાવું.