¹ તેજ વેળાએ શિષ્યોએ ઈસુની પાસે આવીને કહ્યું કે, આકાશના રાજ્યમાં મોટું કોણ છે?

² ત્યારે તેણે એક બાળકને પાસે બોલાવીને તેને તેઓની વચ્ચે ઉભું રાખ્યું,

³ અને કહ્યું કે, હું તમને ખચિત કહું છું કે, જો તમે ફરો નહિ, ને બાળકોના જેવા થાઓ નહિ, તો આકાશના રાજ્યમાં તમે નહિજ પેસશો.

⁴ માટે જે કોઇ પોતાને આ બાળકના જેવું દીન કરશે, તેજ આકાશના રાજ્યમાં સૌથી મોટું છે.

⁵ વળી જે કોઇ મારે નામે એવા એક બાળકનો અંગીકાર કરે છે તે મારો અંગીકાર કરે છે.

⁶ પણ આ નાનાઓ જે મારા પર વિશ્વાસ કરે છે, તેઓમાંના એકને જે કોઇ ઠોકર ખવડાવશે તે કરતાં તેની કોટે ઘંટીનું પદ બંધાય, ને તે સમુદ્રના ઉંડાણમાં ડુબાડાય એ તેને માટે સારૂ છે.

⁷ ઠોકરોને લીધે જગતને અફસોસ છે; ઠોકરો આવવાની અગત્ય તો છે, પણ જે માણસથી ઠોકર આવે છે તેણે અફસોસ છે.

⁸ માટે જો તારો હાથ અથવા તારો પગ તને ઠોકર ખવડાવે, તો તેને કાપી નાખીને તારી પાસેથી ફેંકી દે; તારા બે હાથ અથવા બે પગ છતાં તું અનંત અગ્નિમાં નંખાય, એ કરતાં લંગડો અથવા ટુંડો થઇ જીવનમાં પેસવું તારે માટે સારૂં છે.

⁹ અને જો તારી આંખ તને ઠોકર ખવડાવે, તો તેણે કાઢી નાખીનને તારી પાસેથી ફેંકી દે; તારી બે આંખ છતાં તું નરકાગ્નિમાં નંખાય, એ કરતાં કાણો થઇ જીવનમાં પેસવું તારે માટે સારૂ છે.

¹⁰ આ નાનાઓમાંના એકને તમે ન વખોડો માટે સાવધાન રહો, કેમકે હું તમને કહું છું કે આકાશમાં તેઓના દૂત મારા આકાશમાંના બાપનું મ્હો સદા જુએ છે.

¹¹ [[કેમકે જે ખોવાએલું તેને બચાવવાને માણસનો દીકરો આવ્યો છે.]]

¹² તમે શું ધારો છો, જો કોઇ માણસની પાસે સો ઘેંટા હોય, ને તેમાંથી એક ભુલું પડે, તો શું નવ્વાણુંને પહાડ પર મુકીને તે ભુલા પડેલાને શોધવા જતો નથી?

¹³ અને જો તે તેને જડે તો હું તમને ખચિત કહું છું કે, જે નવ્વાણું ભુલા પડેલાં ન હતાં, તેઓના કરતાં તેને લીધે તે વત્તો હરખાય છે.

¹⁴ એમ અ નાનાઓમાંથી એકનો નાશ થાય, એવી તમારા આકાશમાંના બાપની ઈચ્છા નથી.

¹⁵ વળી જો તારો ભાઇ તારી વિરુદ્ધ અપરાધ કરે, તો જા, ને તું ને તે એકાંતે જઈને તેનો દોષ તેને કહે; જો તે તારું સાંભળે, તો તેં તારા ભાઈને મેળવી લીધો છે.

¹⁶ પણ જો તે ન સાંભળે, તો બીજા એક બે જન તારી સાથે લે, એ માટે કે હરેક વાત બે અથવા ત્રણ શાહેદીના મ્હોથી સાબીત થાય.

¹⁷ અને જો તે તેઓનું ન માને, તો મંડળીને કહે, ને જો મંડળીનું પણ તે ન માને તૂ તેને વિદેશી તથા દાણીના જેવો ગણ.

¹⁸ હું તમને ખચિત કહું છું કે, જે કંઇ તમે પૃથ્વી પર બાંધશો, તે આકાશમાં બંધાશે; ને જે કંઇ તમે પૃથ્વી પર છોડશો, તે આકાશમાં છોડાશે.

¹⁹ વળી હું તમને કહું છું કે, જો પૃથ્વી પર તમારામાંના બે કંઈ પણ વાત સંબંધી એક ચિત્તના થઈને માગશે, તો મારા આકાશમાંના બાપથી તેઓને સારૂ તે કરાશે.

²⁰ કેમકે જ્યાં બે અથવા ત્રણ મારે નામે એકઠા થએલા હોય ત્યાં તેઓની વચમાં હું છું.

²¹ ત્યારે પીતરે તેની પાસે આવીને કહ્યું કે, ઓ પ્રભુ, મારો ભાઇ મારી વિરુદ્ધ કેટલી વાર અપરાધ કરે, ને હું તેને માફ કરૂં? શું સાત વાર સુધી?

²² ઇસુએ તેને કહ્યું કે, સાત વાર સુધીનું હું તને નથી કહેતો, પણ સિત્તેર ગણી સાત વાર સુધી.

²³ એ માટે આકાશના રાજ્યને એક રાજાની ઉપમા અપાય છે કે જેણે પોતાના ચાકરો પાસે હિસાબ લેવા ચાહ્યો.

²⁴ અને તે હિસાબ લેવા લાગ્યો, ત્યારે તેઓએ દસ હજાર તાલંતના એક દેવાદારને તેની પાસે આણ્યો.

²⁵ પણ વાળી આપવાનું તેની પાસે ન હોવાથી, તેના શેઠે તેને તથા તેની બાયડીને તથા તેનાં છોકરાને તથા તેની પાસે જે હતું તે સઘળું વેચીને દેવું વાળવાની આજ્ઞા કીધી.

²⁶ એ માટે એ ચાકરે તેને પગે લાગીને વિનંતી કરતાં કહ્યું કે, સાહેબ, ધીરજ રાખ, ને હું તારું બધું વાળીશ.

²⁷ ત્યારે તે ચાકરના શેઠને દયા આવ્યાથી તેણે તેને મૂકી દીધો, ને દેવું તેને માફ કીધું.

²⁸ પણ તેજ ચાકરે બહાર જઈને પોતાના સાથી ચાકરોમાંના એકને દીઠો જે તેના સો દીનારનો દેવદાર હતો, ત્યારે તેણે તેનો ટોટો પકડીને કહ્યું કે, તારું દેવું વાળ.

²⁹ ત્યારે તેના સાથી ચાકરે તેને પગે લાગીને તેને વિનંતી કરતાં કહ્યું કે, ધીરજ રાખ, ને હું તારું વાળી આપીશ.

³⁰ અને તેણે માન્યું નહિ, પણ જઈને તે દેવું વાળે ત્યાં લગી તેને કેદખાનામાં નાખ્યો.

³¹ ત્યારે જે જે થયું તે તેના સાથી ચાકરો જોઇને ઘણા દલગીર થયા, ને તેઓએ જઈને જે થયું તે બધું પોતાના શેઠને કહી દેખાડ્યું.

³² ત્યારે તેના શેઠે તેને બોલાવીને કહ્યું કે, અરે દુષ્ટ ચાકર, તે મને વિનંતી કીધી, માટે મેં તને તે બધું લેણું માફ કીધું.

³³ ને તારા પર જેવી દયા કીધી તેવી દયા શું તને પણ તારા સાથી ચાકર પર કરવી ઘટાર્થ ન હતી?

³⁴ અને તેના શેઠે ગુસ્સે થઈને તેનું બધું દેવું વાળે ત્યાં સુધી તેને પીડા આપનારાઓને સોંપ્યો.

³⁵ એ પ્રમાણે જો તમે પોતપોતાના ભાઇઓના અપરાધ પોતાના અંતઃકરણથી માફ નથી કરતા, તો મારો આકાશમાંનો બાપ પણ તમને એમજ કરશે.