¹ અને તેણે પોતાના શિષ્યોને કહ્યું કે, ઠોકર ખાવાના પ્રસંગ ન આવે એમ બની શકતું નથી, પણ જેનાથી તે આવે છે તેને અફસોસ છે!

² કોઈ આ નાનાઓમાંના એકને ઠોકર ખવાડે, એ કરતાં તેની કોટે ઘંટીનું પડ બંધાય ને તે સમુદ્રમાં નંખાય, એ તેને માટે સારૂ છે.

³ સાવચેત રહો; જો તમારો ભાઈ અપરાધ કરે, તો તને ઠપકો દે; ને જો તે પસ્તાવો કરે, તો તેને માફ કર.

⁴ અને જો તે એક દહાડામાં સાત વાર તારો અપરાધ કરે, ને સાત વાર તારી તરફ ફરીને કહે કે, હું પસ્તાઉં છું, તો તેને માફ કર.

⁵ અને પ્રેરિતોએ પ્રભુને કહ્યું કે, અમારો વિશ્વાસ વધાર.

⁶ અને પ્રભુએ કહ્યું કે, જો તમને રાઈના દાણા જેટલો વિશ્વાસ હોય તો તમે આ ગુલ્લર ઝાડને કહેત કે, તું ઉખડ, ને સમુદ્રમાં રોપા, તો તે તમારૂં માનત.

⁷ પણ તમારામાંનો એવો કોના છે કે જેનો ચાકર ખેડતો અથવા ચારતો હોય, ને તે [ચાકર] ખેતરમાંથી આવે ત્યારે તેને કહે કે, તરત આવીને જમવા બેસ;

⁸ એ કરતાં, શું તે એમ નહિ કહેશે કે, મારું વાળું સિદ્ધ કર, ને કમર બાંધીને હું ખાઈ પી રહું ત્યાં સુધી મારીસેવા કર, ને ત્યાર પછી તું ખાજે પીજે?

⁹ તે દાસે આજ્ઞા પાળી માટે તે તેનો ઉપકાર માને છે શું?

¹⁰ તેં જે આજ્ઞા તમને આપેલી છે તે સર્વ પાળ્યા પછી તમારે પણ એમ કહેવું કે, અમે નકામા ચાકરો છીએ, કેમકે જે કરવાની અમારી ફરજ હતી તેજ અમે કર્યું છે.

¹¹ અને એમ થયું કે યરુશાલેમ જતા તે સમરૂનની મધ્યે તથા ગાલીલની મધ્યે થઈને જતો હતો.

¹² અને એક ગામમાં તે પેઠો, એટલે દસ કોઢિયા તેને સામા મળ્યા, જેઓએ વેગળા ઉભા રહી.

¹³ ઘાટો પાડીને કહ્યું કે, ઇસુ સ્વામી, અમારા પર દયા કર.

¹⁴ અને તેઓને જોઇને તેણે તેઓને કહ્યું કે, જાઓ, પોતાને યાજકોને દેખાડો. અને એમ થયું કે તેઓ રાસ્તે ચાલતાં શુદ્ધ કરાયા.

¹⁵ અને તેઓમાંનો એક, પોતે સાજો થયો છે એ જોઇને, મોટે ઘાટો દેવની સ્તુતિ કરો પાછો ફર્યો.

¹⁶ અને તેણે સાષ્ટાંગ દંડવત કરીને તેનો ઉપકાર માન્યો; ને તે સમરૂની હતો.

¹⁷ અને ઇસુએ ઉત્તર આપતાં કહ્યું કે, શું દસે જણ શુદ્ધ કરાયા નહોતો? તો બીજાં નવ ક્યાં છે?

¹⁸ દેવને મહિમા આપવાને પાછો ફરે, એવો આ પરદેશી વિના કોઈ મળ્યો નહિ શું?

¹⁹ અને તેણે કહ્યું કે, ઉઠીને ચાલ્યો જા; તારા વિશ્વાસે તને બચાવ્યો છે.

²⁰ અને ફરોશીઓએ તેને પુછ્યું કે, દેવનું રાજ્ય ક્યારે આવશે? ત્યારે તેણે તેઓને ઉત્તર આપતા કહ્યું કે, દેવનું રાજ્ય દૃશ્ય રીતે નથી આવતું.

²¹ અને એમ નહિ કહેવામાં આવશે કે, જુઓ, આ રહ્યું! કે, પેલું રહ્યું! કેમકે જુઓ, દેવનું રાજ્ય તમારામાં છે.

²² અને તેને શિષ્યોને કહ્યું કે, એવા દહાડા આવશે કે માણસના દીકરાના દિવસોમાં એકને તમે જોવા ચહાશો, પણ તમે જોશો નહિ.

²³ અને તેઓ તમને કહેશે હે જુઓ, પેલો રહ્યો, જુઓ, આ રહ્યો, તમે જતો ના, ને એમની પાછળ ચાલતા ના.

²⁴ કેમકે વીજળી એક દિશાથી ચમકતી આકાશ તળે બીજી દિશા સુધી પ્રકાશે છે, તેં માણસનો દીકરો પોતાનો દિવસમાં થશે.

²⁵ પણ પહેલાં તેને ઘણું સહેવું પડશે, ને આ પેઢીથી નાપસંદ થવું પડશે.

²⁶ અને જેમ નુહના દિવસોમાં થયું, તેમજ માણસના દીકરાના દિવસોમાં પણ થશે.

²⁷ નુહ વહાણમાં પેઠો ને જલપ્રલયે આવીને બધાનો વિનાશ કર્યો તે દિવસ લગી તેઓ ખાતા, પીતા, પરણતા, પરણાવાતા હતા.

²⁸ અને તેમજ લુતના દિવસોમાં પણ થયું, તેઓ ખાતા, પીતા, વેચાતું લેતા આપતા, રોપતા, બાંધતા હતા;

²⁹ પણ લૂટ સોદમમાંથી નીકળ્યો તે દિવસે આગ તથા ગંધક આકાશમાંથી વરસ્યાં, નેતેથી બધાનો વિનાશ થયો;

³⁰ જે દિવસે માણસનો દીકરો પ્રગટ થશે તે દિવસે તેજ પ્રમાણેજ થશે.

³¹ તે દિવસે જે ધાબા પર હોય, તેનો સામાન ઘરમાં હોય તો તે લેવાં સારૂ તેણે ઉતરવું નહિ, ને જે ખેતરમાં હોય તેણે પણ પાછા ફરવું નહિ.

³² લુતના વહુને સંભારો.

³³ જે કોઈ પોતાનો જીવ બચાવવા કોશિશ કરશે, તે તેને ખોશે, ને જે કોઈ તેને ખોશે તે તેને બચાવશે.

³⁴ હું તમને કહું છું કે, તે રાત્રે એક ખાટલામાં બે જન હશે; તેઓમાંનો એક લઇ લેવાશે, ને બીજો પડતો મુકાશે.

³⁵ બે બાયડી સાથે દળતી હશે; તેમાંથી એક લઇ લેવાશે, ને બીજી પડતી મુકાશે.

³⁶ ખેતરમાં બે જન હશે, તેઓમાંનો એક લેવાશે, ને બીજો પડતો મુકાશે.

³⁷ અને તેઓએ તેને ઉત્તર આપતા કહ્યું કે, પ્રભુ, ક્યાં? ને તેણે તેઓને કહ્યું કે, જ્યાં મુડદું હશે ત્યાં ગીધો પણ એકઠાં થશે.