¹ પણ અનાન્યા નામે એક માણસે તથા તેની વહુ સાફીરાએ મિલ્કત વેચી,

² અને તેની વહુના પણ જાણતાં તેણે તેના મૂલ્યમાંથી કંઈ પાછું રાખ્યું; ને તેને કેટલોક ભાગ લાવીને પ્રેરિતોના પગ આગળ મુક્યો.

³ પણ પીતરે કહ્યું કે, ઓ અનાન્યા, પવિત્ર આત્માને જુઠું કહેવાનું, તથા ભોંયના મૂલ્યમાંથી કંઈ પાછું રાખવાનું સેતાને તારા મનમાં કેમ ભર્યું છે?

⁴ તે [ભોંય] તારી પાસે હતી ત્યારે શું તારી ન હતી? ને વેચ્યા પછી શું [તેનું મૂલ્ય] તારે સ્વાધીન ન હતું? આ વિચાર તે પોતાના મનમાં કેમ આવવા દીધો? તે માણસોને નહિ પણ દેવને જુઠું કહ્યું છે.

⁵ અને એ વાતો સાંભળતા અનાન્યાએ પાડીને પ્રાણ મુક્યો, ને જેઓએ એ વાત સાંભળી તે સર્વને ઘણું ભય લાગ્યું.

⁶ અને જુવાનોએ ઉઠીને તેને [કફને] વીંટાળ્યો, ને બહાર લઇ જઈને દાટ્યો.

⁷ ને ત્રણ કલાક પછી તેની બાયડી જે થયું હતું તે જાણ્યા વિના, માંહે આવી.

⁸ ત્યારે પીતરે તેને કહ્યું કે, મને કહે, તમે શું એટલી કિમ્મતે તે ભોંય વેચી? તેણીએ તેને કહ્યું કે, હા, એટલીજ કિંમ્મતે.

⁹ ત્યારે પીતરે તેને કહ્યું કે, પ્રભુના આત્માનુંપરીક્ષણ કરવાને તને બન્નેએ કેમ સંપ કર્યો છે? જુઓ તારા વર્ણ દાટનારાઓના પગલાં બારણે આવી પહોંચ્યાં છે, ને તેઓ તને પણ લઇ જશે.

¹⁰ ત્યારે તત્કાળ તેણીએ તેના પગ પાસે પાડીને પ્રાણ મુક્યો; પછી તે જુવાનોએ માંહે આવીને તેને મુએલી દીઠી, ને બહાર લઇ જઈને તેના વરના પડખે તેને દાટી.

¹¹ અને આખી મંડળીને તથા જે લોકોએ એ વાત સાંભળી તે સઘળાને ઘણું ભય લાગ્યું.

¹² અને પ્રેરિતોની હસ્તક લોકોમાં ચમત્કારો તથા અદભૂત કામો ઘણાં થયાં. (ને તેઓ સર્વ એક ચિત્તે સુલેમાનની પરસાળમાં [મળેલા] હતા;

¹³ પણ બીજઓમાંથી કોઈને તેઓની સાથે મળી જવાની હિમ્મત ન હતી; તોએ લોકોએ તેઓને માન આપ્યું;

¹⁴ અબ પ્રભુ પર વિશ્વાસ કરનારા, સંખ્યાબંધ પુરુષો તથા સ્ત્રીઓ અધિકાધિક ઉમેર્યા);

¹⁵ એટલે સુધી કે તેઓએ માંદાઓને માર્ગમાં આણીને પથારીઓ તથા ખાટલાઓ પર સુવાડ્યા, એ સારી કે પીતરનાં આવતા તેનો પડછાયો પણ તેઓમાંના કોઈ પર પડે.

¹⁶ અને યરૂશાલેમની આસપાસનાં શહેરમાંના ઘણા લોક માંદાઓને તથા અશુદ્ધ આત્માઓથી પીડાતાઓને લઈને ત્યાં ભેગા થયા; ને તેઓ બધાને સાજા કરવાના આવ્યા.

¹⁷ પણ પ્રમુખ્ય યાજક તથા તેના સઘળાં સાથીઓ (જે સાદુકી પંથના હતા), તેઓ ઈર્ષ્યાએ ભરીને ઉઠ્યા,

¹⁸ ને પ્રેરિતો ઉપર હાથ નાખીને તેઓને બંદીખાનામાં ઘાલ્યા.

¹⁹ પણ રાત્રે પ્રભુના દૂતે બંદીખાનાના બારણાં ઉઘાડ્યા, ને તેઓને બહાર લાવીને કહ્યું કે,

²⁰ તમે જાઓ, ને મંદિરમાં ઉભા રહીને એ જીવન વિષેની સઘળી વાતો લોકોને કહો.

²¹ અને એ સાંભળીને તેઓએ પ્રભાતે મંદિરમાં જઈને બોધ કીધો, પણ પ્રમુખ્ય યાજક તથા તેના સાથીઓએ આવીને સભાને તથા ઇસ્રાએલી લોકોના વડીલોને એકઠા બોલાવ્યા, પછી તેઓને લાવવાને બંદીખાનામાં [માણસ] મોકલ્યા.

²² પણ ભાલદારો ત્યાં ગયા ત્યારે તેમણે તેઓ બંદીખાનામાં મળ્યાં નહિ; ત્યારે પાછા આવીને તેઓ ખબર આપી કે,

²³ અમે બંદીખાનાને સારી પેઠે બંધ કરેલું, તથા ચોકીદારોને બારણાં આગળ ઉભા રહેલા દીઠાં; પણ અમે ઉઘાડ્યું ત્યારે માંહે અમને કોઈ માલમ પડ્યો નહિ.

²⁴ હવે જયારે મંદિરમાં સરદારે તથા મુખ્ય યાજકોએ આ વાતો સાંભળી ત્યારે એ સંબંધી તેઓ બહુ સંદેહમાં પડયા કે, એનું પરિણામ શું થશે?

²⁵ એટલામાં એક જણે આવીને તેઓને ખબર આપી કે, જુઓ, જે માણસોને તમે બંદીખાનામાં ઘાલ્યા હતા, તેઓ મંદિરમાં ઉભા રહીને લોકોને બોધ કરે છે.

²⁶ ત્યારે સરદાર ભાલદારો અઠે જઈને બલાત્કાર કર્યા વિના તેઓને લઇ આવ્યા; કેમકે તેઓ લોકોથી બીધા, કે રખેને તેઓ અમને પત્થર મારે.

²⁷ અને તેઓએ તેઓને લાવીન સભા આગળ ઉભા રાખ્યા, ને પ્રમુખ્ય યજાકે તેઓને પૂછતાં કહ્યું કે,

²⁸ અને તમને સખત મના કીધી હતી કે તમારે બોધ કરતા એ નામ લેવું નહિ; પણ જુઓ, તમે તમારા બોધથી યરૂશાલેમને ગજવી મુક્યું છે, ને તે માણસનું લોહી [પાડવાનો દોષ] અમારા પર નાખવા ઈચ્છો છો.

²⁹ પણ પીતર તથા પ્રેરિતોએ ઉત્તર દેતા કહ્યું કે, માણસોના કરતા દેવનું અમારે વધારે માનવું જોઈએ.

³⁰ જે ઈસુને તમે લાકડા પર ટાંગીને મારી નાખ્યો, તને આપણા પૂર્વજોના દેવે ઉઠાડ્યો છે.

³¹ તેને દેવ પોતાને જમણે હાથે રાજા તથા તારનાર થવાને ઉંચો કીધો છે, કે તે ઇસ્રાએલને પશ્ચાતાપ [કરવાનું મન] તથા પાપની માફી આપે.

³² અને અમે એ વાતો વિષે સાક્ષી છીએ, ને જે પવિત્ર આત્મા દેવે પોતાની આજ્ઞા માનનારાઓને આપ્યો છે તે પણ સાક્ષી છે.

³³ અને તે સાંભળીને તેઓના મન વીંધાઈ ગયા, ને તેઓએ તેઓને મારી નાખવાનું મનસુબો કીધો.

³⁴ પણ ગમાલીએલ નામનો એક ફરોશી ન્યાયશાસ્ત્રી, જેને સઘળા લોકો માન આપતા હતા, તેણે સભામાં ઉઠીને હુકુમ કીધો કે એ માણસોને થોડી વાર લગી બહાર કાઢો.

³⁵ પછી તેણે તેઓને કહ્યું કે, ઓ ઇસ્રાએલી માણસો, આ માણસોને તમે જે કરવાના છો તે વિષે સાવચેત રહો.

³⁶ કેમકે આ દિવસો અગાઉ થયુદાએ ઉઠીને કહ્યું કે, હું મોટો માણસ છું; તેની તેની સાથે આસરે ચારસે માણસ મળી ગયા હતા; તે માર્યો ગયો, ને જેટલાઓએ તેને માન્યું તેઓ સર્વ વિખેરાઈ જઈને નાશ પામ્યા.

³⁷ એના પછી વસ્તીપત્રક કરવાના વખતમાં ગાલીલના યહુદાએ ઉઠીને બહુ લોકોને પોતાને પછવાડે ખેંચ્યા, ત પણ નાશ પામ્યો, ને જેટલા કોઈ તેનું માન્યું તેઓ સઘળા વિખેરાઈ ગયા.

³⁸ અને હવે હું તમને કહું છું કે, આ માણસોથી તમે આઘા રહો, ને તેઓને રહેવા દો; કેમકે જો એ મત અથવા એ કામ માણસોથી હશે to તે ઉથલી પડશે;

³⁹ પણ જો દેવથી હશે તો તમારીથી તેઓ ઉથલાવી નખાશે નહિ; નહિ to કદાપિ તમે દેવની સામા પણ લડનારા માલમ પડશે.

⁴⁰ અને તેઓએ તેનું માન્યું; અને તેઓએ પ્રેરિતોને પોતાની પાસે બોલાવીને માર માર્યો; ને વાત કરતા ઈસુનું નામ લેવું નહિ, એવી આજ્ઞા કરીને તેઓને છોડી દીધો.

⁴¹ ત્યારે તેઓ તે નામને બદલે અપમાન પામવા જોગ ગણાયા તેથી હરખાતા હરખાતા તેઓ સભાની આગળ થી ચાલ્યા ગયા.

⁴² અને નિત્ય મંદિરમાં તથા ઘેર ઇસુ તેજ ખ્રિસ્ત છે તે વિષે શીખવવાનું તથા પ્રગટ કરવાનું તેઓએ મુક્યું નહિ.